W cyklu Custm Gun staramy się przedstawić Wam różne jednostki, który łączy jedna wspólna cecha: są wyjątkowe, rozbudowane i inne niż pozostałe modele z tej samej serii czy linii. Część z nich to efekt przemyślanej koncepcji i sukcesywnie dokonywanych zmian, dających niezwykły, finalny efekt. Ale coraz częściej pojawiają się w naszym cyklu prawdziwe perełki, które wychodzą już mocno zmodyfikowane bezpośrednio od producenta, często jako wersje limitowane. Taką bronią jest bez dwóch zdań pistolet Sig Sauer P938 Legion.
I choć linia Legion zobowiązuje, to na pierwszy rzut oka zaczyna się skromnie… Mały, fabryczny kuferek z logo Sig Sauera z początku nie zwiastuje większych rewelacji. Fakt - jak wszystkie rzeczy dostarczane przez Sig Sauera jest porządnie wykonane i przemyślane tak, aby można było ustawiać je jedno na drugim, bez ryzyka przesunięcia. Takie same jednak jest też w innych modelach tego producenta, jak choćby w pistoletach Sig Sauer P365.
W środku też dość typowo: broń i magazynki w zabezpieczających foliach, typowa papierkologia i równie typowa amerykańska „szafa na broń” czyli obowiązkowa w USA kłódka zabezpieczająca (przed możliwością użycia a nie kradzieży!). Jak wiecie kilka lat temu, po pewnych „przepychankach” z rządem federalnym, Sig Sauer przeniósł całkowicie swoją produkcję z Niemiec do USA. I potężnie rozwinął skrzydła. Na pewno zarówno pierwszy jak i kolejne kontrakty z US Army mu w tym pomogły, ale też nie zaniedbał rynku cywilnego.
Czego świetnym przykładem jest… Sig Sauer P938 w wersji Legion. Jeśli Legion to oczywiście w jedynie słusznym szarym kolorze Legion Grey. Jest to powłoka Cerakote i kolor zarezerwowany wyłącznie dla Sig Sauerów w wersji Legion. Nie spotkamy takiego pokrycia w żadnej innej broni. Logo Legion dumnie prezentuje się na agresywnych okładzinach z laminatu G10. Jeśli odkręcimy je od szkieletu, znajdziemy z tyłu logo Hogue Inc.
To kolejna doskonała amerykańska marka, specjalizująca się w produkcji najwyższej jakości chwytów, okładzin na chwyty i innych akcesoriów do broni. Ich produkty często trafiają do topowych jednostek różnych producentów. Tu nie mogło być inaczej. Pistolet choć mały, posiada świetny design i doskonałe proporcje, co wraz z wysoką jakością wykonania daje niesamowite wrażenia, zarówno przy wzięciu go do ręki jak i przy jego używaniu.
Sig Sauer P938 to nowsza wersja Sig Sauer P238. Protoplasta dostępny był w kalibrze .380 ACP, P938 napędzany jest nabojem 9x19 mm. Posiada kurek zewnętrzny i cały wykonany jest z metalu. Obie te cechy to dziś rzadkość, wśród morza plastiku i mechanizmów bijnikowych. Kolejna jego wyjątkowość. Przyrządy celownicze to również top of the top od Sig Sauera - X-Ray3, czyli metolowe przyrządy mechaniczne z kapsułkami trytu i kontrastową muszką.
Agresywna tekstura znajduje się nie tylko na okładzinach. Mamy ją w tylnej części chwytu (czyli w obudowie mieszczącej sprężynę kurka), oraz z przodu chwytu. Gęste podłużne i poprzeczne nacięcia, tworzą piramidalne wypustki jak rzep trzymające się dłoni strzelca. Ich wykonanie zdecydowanie podnosi cenę, ale pistolet jest jej wart. Zdecydowanie.
Takie same nacięcia znajdziemy na dolnej części kabłąka spustowego. Pomimo niewielkich wymiarów jednostki, Sig Sauer włożył sporo pracy i wysiłku, aby zapewnić jej maksymalną przyczepność, a tym samym jak największą kontrolę nad bronią. I osiągnął w tej materii pełen sukces.
To jednak nadal nie wszystko co mały Legion ma nam do zaoferowania. Jako jedyny z całej serii ma on fabrycznie zamontowany metalowy lejek. Ułatwia on szybką wymianę magazynków oraz zwiększa, a przez powierzchnię chwytu, a przez to poprawia jego ergonomię. Wprawne oko fana Sig Sauera zauważy też, że sam lejek kapitalnie łączy tradycję z nowoczesnością. Ma otwarty przód tak jak w modelach P226 czy P229, a jednocześnie kształt taki jak w modelach P320 z chwytem AXG. Majstersztyk!
Magazynek. Wykonany ze stali nierdzewnej, ze stalowym dosyłaczem, jednorzędowy, z powiększoną stopką. W efekcie ma pojemność 7 szt amunicji 9x19 mm. Pozostałe wersje muszą zadowolić się magazynkiem 6-nabojowym. Ale to nie wszystko: w wersji Legion otrzymujemy fabrycznie aż 3 takie magazynki, zamiast dwóch w innych wersjach.
Zarówno jednorzędowy magazynek jak i cała konstrukcja jednoznacznie kojarzą nam się z klasyką gatunku - nieśmiertelnym Coltem 1911. Sig P938 faktycznie oparty jest na koncepcji Johna Mosesa Browninaga, jednak znacznie pomniejszoną. Kąt nachylenia chwytu, rodzaj magazynku czy manualny bezpiecznik skrzydełkowy są takie jak w 1911. Tylko odpowiednio mniejsze. P938 ma jednak inaczej rozwiązany mechnizm spustowy. Nie przesuwa on się liniowo w tył, i nie obejmuje dwiema listwami magazynka, tylko jak współczesne pistolety jest zawieszony na pinie, z jedną listwą aktywującą zwolnienia kurka.
Nie było tu już jednak miejsca na przeniesienie wszystkich mechanizmów 1 do 1. Porównajmy jednak obie jednostki, czyli Sig Sauer P938 oraz Sig Sauer 1911 Emperor Scorpion Fastback Carry. Podobieństwo wyraźnie rzuca się w oczy. Każdy z elementów, łącznie z magazynkiem jest pomniejszoną kopią 1911. W ramach możliwości technicznych oczywiście. O różnicy w spuście już wspominaliśmy.
Kolejna różnica to brak bezpiecznika chwytowego, będącego jednocześnie w 1911 ostrogą chroniącą dłoń strzelca przed pracującym kurkiem. Na to rozwiązanie również zabrakło po prostu miejsca. Rolę osłony pełni podobnie wyprofilowany szkielet, a z bezpiecznika chwytowego zrezygnowano, pozostawiając jednak pozostałe zabezpieczenia: manualny bezpiecznik skrzydełkowy, zabezpieczenie iglicy oraz brak możliwości aktywacji spustu przy nie zablokowanej lufie.
Samo blokowanie lufy odbywa się już jednak tak jak we współczesnych pistoletach - przez blokadę w wycięciu górnej części zamka. Przykładając do siebie oba modele od razu widać różnicę w wymiarach, ale też zachowanie kątów i proporcji. Sig Sauer wykonał kawał naprawdę dobrej roboty, tworząc tą „miniaturkę 1911-tki”.
Pistolet Sig Sauer P938 jest również węższy niż Colt 1911. Wynika to ze zmniejszenia rozmiarów, ale przede wszystkim ze stosowania innego kalibru. Colt 1911 zaprojektowany został pod kaliber .45 ACP, natomiast P938 dostępny jest w kalibrze 9x19mm. Mamy więc węższy magazynek, lufę o mniejszej średnicy a tym samym cała jednostka może być zarówno mniejsza jak i węższa.
Zaraz, zaraz - powiecie, ale przecież klony Coltów 1911 dostępne są również w kalibrze 9x19 mm. To fakt, ale… i tak mają wszystkie wymiary zgodne z pierwowzorem, czyli z bronią dostosowaną do kalibru .45 ACP. Dlaczego? Dzięki temu zabiegowi możliwe było korzystanie z tych samych kabur, ładownic oraz całej masy akcesoriów (spusty, kurki, okładziny, bezpieczniki, zrzuty zamka itp), które przez taki zabieg i zgodność wymiarową mogą być stosowane niezależnie od kalibru.
Porównanie wyglądu i budowy magazynków również jednoznacznie wskazują, że Sig Sauer P938 to pomniejszony klon Colta 1911. Magazynek od P938 wygląda jak młodszy brat magazynka Colta 1911 ;-) Oba wykonane są ze stali nierdzewnej z dbałością o najmniejszy detal. Otwory w bocznej części magazynków pozwalają na kontrolę stanu załadowania.
Dla porównania prezentujemy też amunicję do obu pistoletów. Z lewej strony, zdecydowanie większy nabój kalibru .45 ACP, z prawej najpopularniejszy dziś nabój pistoletowy 9x19 mm. Sukces „dziewiątki” miał swój początek w nowym podejściu służb, szczególnie FBI, która po analizie wielu zdarzeń doszła do wniosku, że lepiej posiadać broń z większą ilością amunicji (analizowano po ilu strzałach udawało się skutecznie zneutralizować napastnika).
Po zakupie broni szczególnie jeśli dany typ mamy po raz pierwszy, często szukamy informacji jak rozłożyć broń do czyszczenia. W P938 jest to zdecydowanie prostsze niż w klasycznych Coltach 1911. Po pierwsze - bezpieczeństwo: wyjmujemy magazynek i sprawdzamy czy komora nabojowa jest pusta. Jeśli tak, to wtedy przesuwamy zamek, aż dźwignia blokady zamka w tylnej części, pokryje się z odpowiadającym tej części, łukowatym wgłębieniem.
Następnie z drugiej strony naciskamy palcem, lub małym wybijakiem, wypychając kołek, na którym zamocowana jest dźwignia, aż do jej całkowitego wyjęcia. Jeśli cały czas trzymamy zamek w tym samym położeniu, to jedynie pierwszy ruch może być nieco ciężki (stąd sugestia użycia wybijaka). Potem dźwignia wychodzi już lekko.
Po wyjęciu dźwigni zsuwamy zamek do przodu, do całkowitego jego zdjęcia ze szkieletu pistoletu. Szkielet możemy odłożyć do czyszczenia, a z zamka wyjmiemy jeszcze sprężynę oporo-powrotną wraz z żerdzią, na której ona się znajduje. Aby to zrobić, musimy koniec żerdzi przesunąć ku przodowi zamka, co wymaga użycia siły do ściśnięcia sprężyny.
Jednocześnie asekurujemy sprężynę przy jej zdejmowaniu, gdyż może ona nam „wystrzelić” co skutkować będzie pogonią za nią ;-) A wraz z całkiem konkretną żerdzią może wręcz narobić szkód, np trafiając w szybę czy ekran ;-) Nauka zna już takie przypadki…
Na końcu wyjmujemy z zamka oooooolbrzymią, bo aż 3,1 calową lufę. Mamy broń rozłożoną i gotową do czyszczenia. Sprawę czyszczenie broni omawialiśmy już w jednym z naszych blogów, zachęcamy do zerknięcia, a dziś jedynie wspomnimy, że już po czyszczeniu i wytarciu do sucha, warto nałożyć kilka kropel oleju do broni, na elementy, które pracują w trakcie cyklu, trąc o siebie metalowymi powierzchniami: prowadnice zamka czy górną, przednią część lufy. Robimy to jednak z umiarem, zostawiając na powierzchni bardzo delikatny i cienki tzw. film olejowy.
W żadnym wypadku nie doprowadzamy do sytuacji, że jakiś z elementów jest wręcz zalany olejem. Ot - taka tyci, tyci kapka dla lepszej współpracy powierzchni. Broń składamy w odwrotnej kolejności, najpierw lufa do zamka, potem sprężyna na żerdź i obie części razem do zamka pod lufę (musimy dość mocno docisnąć sprężynę, celując jednocześnie żerdzią w przeznaczony dla niej otwór w przedniej części zamka.
Następnie gotowy zamek nasuwamy na prowadnice w szkielecie, przesuwając do wystającego elementu, który dociskamy palcem w dół (jak na zdjęciu powyżej) i gdy się schowa, przesuwamy zamek do normalnego położenia (do końca szkieletu).
Gdy mamy nasunięty zamek jak na zdjęciu powyżej, otwór w szkielecie przeznaczony na żerdź dźwigni blokady zamka, pokryje nam się z występem pod lufą. W tym właśnie momencie wkładamy w otwór dźwignię blokady zamka.
Gdy mamy włożoną (ale nie do końca) dźwignię i jednocześnie zblokowaną nią lufę, dopiero wtedy przesuwamy zamek do tyłu, aby łukowate wycięcie na zamku pokryło nam się z tylną częścią (również łukowatą) dźwigni blokady zamka. Jeśli to nastąpi, dociskamy dźwignię, aż do usłyszenia delikatnego kliku.
Mamy broń złożoną. Zostaje nam jeszcze sprawdzenie czy wszystko działa: na sucho (bez magazynka i bez amunicji) przeładowujemy broń, sprawdzamy czy działa bezpiecznik manualny, a po odbezpieczeniu oddajemy strzał kontrolny. Broń jest gotowa do pracy.
Porównajmy sobie jeszcze Sig Sauera P938 do najnowszego mikro kompaktu od Siga, czyli pistoletu Sig Sauer P365XL. Tu akurat w wersji customowej, która notabene była opisywana dokładnie w jednym z naszych blogów z cyklu Custom Gun. Oba pistolety mają (bez magazynka i akcesoriów) zbliżoną wagę ok 500g. Nawet wymiary posiadają podobne.
Nowszy P365XL posiada jednak magazynki o większej pojemności - standardowo 12-nabojowe, z możliwością stosowania 15- i 17-nabojowych. Do tego ma szynę akcesoryjną np. na montaż latarki (jak na zdjęciu) oraz frez w zamku pod montaż kolimatora. Czy zatem pistolet taki jak Sig Sauer P938 ma jeszcze sens w XXI wieku?
Jak najbardziej tak. Jest to broń kapitalnie wykonana, z metalowym szkieletem, niezawodna, wzorowana na kultowym Colcie 1911, który sprawdził się doskonale na przestrzeni dwóch wojen światowych. Broń z klasą. Perełka w kolekcji z topowej serii Legion. Oraz - całkiem niezła lokata kapitału. To dość rzadki gość na sklepowych półkach, a gdy już się pojawi, znika w niezwykle szybkim tempie. A to świadczy o jej wartości. Warto ją więc zakupić? Zdecydowanie!
