Celem powstania amunicji kalibru 5,6x50R Magnum było stworzenie skutecznego naboju do polowań na drobną zwierzynę i drapieżniki, który oferowałby lepsze osiągi balistyczne niż istniejące kalibry .22 Hornet czy .222 Remington. Wersja z rantem (oznaczona "R") była szczególnie popularna w Europie, gdzie często stosowano ją w kombinowanych typach broni, takich jak drylingi i kniejówki.
Amunicja kalibru 5,6x50R Magnum opracowała niemiecka firma RWS (Rheinisch-Westfälische Sprengstoff-Fabriken) w latach 70. XX wieku. Powstał jako rozwinięcie kalibru 5,6x50mm Magnum (bez rantu), który z kolei był modyfikacją starszego naboju 5,6x52R (znanego także jako .22 Savage Hi-Power). Przyczyny i historia powstania tej amunicji jednoznacznie wskazują jej przeznaczenie: myślistwo. W Europie chętnie używany jako nabój myśliwski do polowania na drobną zwierzynę, taką jak lisy, borsuki, zające, a także do odstrzału mniejszych drapieżników.
Podstawowa specyfikacja: średnica pocisku 5,7 mm / .224 cala, długość łuski 50 mm, całkowita długość naboju OAL: 57 mm, prędkość wylotowa od 900 do 1100 m/s, energia wylotowa: ok. 2000J, masa pocisków: od 50 do 55 gr. Kaliber ten posiada rant (oznaczenie "R"), co ułatwia jego stosowanie w broni łamanej, typowej dla tradycyjnego łowiectwa europejskiego.
