Nabój kalibru .243 Win (Winchester) powstał na potrzeby wprowadzenia do sprzedaży karabinów sportowych Winhchester model 70 (karabin powtarzalny) i model 88 (karabin typu lever-action, z przeładowaniem dźwignią wahliwą) i wprowadzony na rynek w 1955 r. przez amerykańską firmę Winchester Repeating Arms Company. Powstał poprzez zmodyfikowanie łuski naboju .308 Winchester, zmniejszając średnicę szyjki łuski, aby pomieścić pocisk o średnicy .243 cala (6,2 mm).
Celem stworzenia tego kalibru było zaprojektowanie uniwersalnego naboju, który nadawałby się zarówno do polowania na drobną zwierzynę, jak i na większe zwierzęta, takie jak jelenie. W USA szybko zyskał popularność i stał się jednym z najczęściej używanych kalibrów do polowań w Ameryce Północnej, a wkrótce także na innych kontynentach. Ze względu na swoją precyzję i płaską trajektorię, .243 Winchester jest często używany w konkurencjach strzeleckich, takich jak benchrest czy long-range shooting.
Podstawowa specyfikacja: średnica pocisku: 6,2 mm / .243 cala, średnica łuski: 11,9 mm (w najszerszym miejscu), długość łuski: 51,8 mm, całkowita długość naboju OAL: 68,33 mm, masa pocisku: od 75 do 100 gr (typowo), prędkość wylotowa: od 910 do 970 m/s, energia wylotowa: od 2200 do 2500 J. Kaliber posiada bardzo płaską trajektorię i dobrą stabilność lotu pocisku, co czyni go efektywnym na długich dystansach.
