9x17 mm, znany również jako .380 ACP (automatic Colt pistol) to nabój pistoletowy centralnego zapłonu, przeznaczony do broni samopowtarzalnej, opracowany przez Johna Browninga. Ze względu na umowę łącząca Browinga z Coltem, wszystkie jego produkty i opracowania na rynku USA oferowane były przez firmę Colt, stąd też właśnie Colt wprowadził w 1908 roku nabój .380 ACP na rynek amerykański. Ze względu na swoje walory, pozwalające na dość komfortową obsługę małych, lekkich pistoletów z krótkimi lufami, szybko stał się popularnym nabojem do samoobrony.
Inne spotykane nazwy tego naboju to: .380 ACP, .380 Auto, 9 mm Browning, 9 mm Corto, 9 mm Kurz, 9 mm Short, 9x17 mm i 9 mm Browning corto (w notyfikacji CIP). Warto zwrócić uwagę na występujące podobne kalibry, których w żadnym wypadku nie powinniśmy mylić z .308 ACP / 9x17 mm - tak więc nie mylmy go z kalibrami: .38 ACP, 9mm Makarov czy 9 mm Luger. Jak widać kalibrów z pociskiem o średnicy 9 mm jest sporo (a dochodzą do tego jeszcze tak popularne kalibry rewolwerowe jak .357 Magnum czy .38 Special), że amunicja używająca pocisków o średnicy 9 mm MUSI być dokładnie opisana. Niedopuszczalne jest użycie nazwy kalibru 9 mm, co spotyka się (niestety) nawet w książeczkach posiadacza broni...
Niewielka energia pocisku amunicji .308 ACP / 9x17 mm pozwalała w początkowym okresie ich wprowadzenie, użytkowanie ich w pistoletach nie posiadających ryglowania, a więc z tzw. zamkiem swobodnym. Do blokady naboju wystarczała masa zamka i sprężyny powrotnej. Upraszczało to produkcję, a co za tym idzie i cenę broni. Co przy dość przyjemnym strzelaniu z tego kalibru, przyczyniło się do jego sporej popularności. Podstawowa specyfikacja: średnica pocisku: 9 mm (0.355 cala), długość łuski: 17 mm, długość całkowita naboju (OAL): 25 mm, masa pocisku: od 6 do 6,2 grama, prędkość wylotowa: od 270 do 330 m/s, energia wylotowa: od 190 do 300 J.
