.300 Winchester Magnum, oznaczany również skrótowo jako .300 Win Mag został wprowadzony na rynek w 1963 roku przez firmę Winchester Repeating Arms Company jako kolejny z rodziny kalibrów Magnum tej firmy. Został stworzony na bazie naboju .375 H&H Magnum, przez skrócenie jego łuski i zwężenie szyjki, aby mogła być stosowana z pociskami o średnicy .30 cala (7,62 mm), jako nabój o większych osiągach balistycznych niż stosowane wcześniej 30-06 Springfield (i podobne), szczególnie na większych dystansach.
Pomimo iż pierwotnie dedykowany był do zastosowań militarnych, przez strzelców wyborowych i snajperów do rażenia celów na dłuższym dystansie, szybko docenili go również policyjni strzelcy wyborowi oraz myśliwi. Obecnie jest jednym z najbardziej popularnych kalibrów wśród myśliwych i strzelców sportowych, potwierdzając swoją skuteczność w strzelaniu długodystansowym, np. pozwalał na wygranie wielu zawodów w strzelaniu na odległość 1000 jardów (910 m). Tak skuteczne osiągi zawdzięcza dużej mocy i płaskiej trajektorii lotu pocisku.
.300 Win Mag był ulubionym kalibrem najlepszego snajpera w historii współczesnych wojen, amerykańskiej legendy - Chrisa Kyle’a. który używał karabinu McMillan właśnie w tym kalibrze. .300 Win Mag nadal chętnie używany jest przez strzelców wyborowych i snajperów, pomimo dostępności nowszych kalibrów jak np. .338 Lapua Magnum. Podstawowa specyfikacja: średnica pocisku: 7,8 mm (0,308 cala), długość łuski: 67 mm, masa pocisku: od 9,7 do 14,3 grama (typowe), prędkość wylotowa: ok 850-950 m/s, energia wylotowa: ok.4500-5300J