Wprowadzenie w 1950 roku przez firmę Remington, naboju kalibru .222 REM (Remington) - naboju z łuską butelkową, o stosunkowo małej średnicy pocisku w stosunku do największej średnicy łuski, zrewolucjonizowało spojrzenie na nowoczesną amunicję i otworzyło drogę dla jego następców, takich jak popularny obecnie .223 REM, czyli tzw. amunicję pośrednią. O większej energii od amunicji pistoletowej, ale mniejszej od typowo karabinowej. Zaprojektowany został przez inż.Mike’a Walkera do nowej broni Remingtona - Modelu 726.
Ze względu na jego walory pocisku precyzyjnego o (jak na tamte czasy) bardzo dobrej balistyce, szybko zyskał popularność wśród strzelców sportowych i myśliwych na całym świecie, która sprawiała, że był idealny do strzelania na średnie odległości. .222 Remington jest przede wszystkim nabojem do polowań i strzelectwa sportowego. Jego mały odrzut, dobra balistyka i wyjątkowa precyzja sprawiają, że jest idealny do polowań na drobną zwierzynę, a także do strzelania sportowego na dystansach do 300 metrów.
Podstawowa specyfikacja: średnica pocisku 5,7 mm / 0,224 cala, średnica łuski 9,6 mm (w najszerszym miejscu), długość łuski: 43,2 mm, całkowita długość naboju OAL: 52,8 mm, masa pocisku: od 40 do 55 gr, prędkość wylotowa: od 900 do 1000 m/s, energia wylotowa: od 1200 do 1500 J. W Niemczech, Szwajcarii i Austrii jest to często wybierany kaliber na polowania na lisy i drobną zwierzynę leśną. W Stanach Zjednoczonych, mimo że został wyparty przez bardziej wszechstronny .223 Remington, .222 Remington nadal jest ceniony przez strzelców sportowych za swoją precyzję.
